Morava
Reka Morava ili Velika Morava nastaje spajanjem Zapadne Morave i Južne Morave kod Stalaca. Uliva se u Dunav na prostoru izmedu Smedereva i Kostolca.
Morava je zajedno sa Zapadnom Moravom, najveca srpska reka. Dužina Velike Morave je 185 km, sa Zapadnom Moravom je 493 km.
Nekada je ova reka bila višestruko duža, ali je zbog regulacije recnog korita i melioracionih radova danas ucinjena kracom. Najudaljeniji izvor vode za moravski
sliv je reka Ibar, desne i najveca pritoka Zapadne Morave. Zajedno kao sistem Ibar – Zapadna Morava – Velika Morava predstavljaju recni sistem dužine 550 km, najduži na Balkanu.
Površina sliva Velike Morave je 6126 km˛, a celog moravskog sistema 37.444 km˛, što je 42,38% od površine Srbije. Velika Morava protice najplodnijim i najgušce naseljenim
podrucjem centralne Srbije, zvanim Pomoravlje, nastalim na mestu zaliva nekadašnjeg Panonskog mora koje se isušilo pre oko 200.000 godina. Negde na polovini dužine doline nalazi se Bagrdanska klisura.
Pritoke Velike Morave su: Jovanovacka reka, Crnica, Ravanica, Resava i Resavica, Kalenicka reka, Lugomir, Belica, Osaonica, Lepenica, Raca i Jasenica. Pre ulivanja
u Dunav, Velika Morava se racva, cineci 47 km dug rukavac pod nazivom Jezava, koji se uliva u Dunav odvojeno pošto se prethodno spoji sa rekom Raljom.
Velika Morava je primer reke koja meandrira i uobicajena je pojava da Morava posle poplave promeni tok ostavljajuci na mestu prethodnog korita jezera. Danas je Velika Morava
je plovna svega 3 km od ušca, a u istoriji je bila plovna sve do Cuprije. U srpskoj istoriji, njena dolina je postala kolevka savremene srpske države na pocetku 19. veka ,
tzv. Moravska Srbija. Mnoge su pesme ispevane koje slave Moravu i njenu plodnost, ali njenu zlu cud i vodoplavnost.
