Zica
Manastir Žica je manastir Srpske pravoslavne crkve koji se nalazi u blizini grada Kraljeva. Manastir, zajedno sa Crkvom
svetog uspenja je sagradio prvi kralj Srbije, Stefan Prvovencani. Manastir je uništen u 13. veku, ali je ponovo sagradio
kralj Stefan Milutin pocetkom 14. veka.
U srcu ohristovljene i svete srpske zemlje nalazi se manastir Žica cija je izgradnja zapocela pre nepunih osam vekova,
blagodareci trudoljublju i revnosti blagocestivih sinova svetog Simeona Mirotocivog, osnivaca svetorodne srpske dinastije
Nemanjica. Sveti Sava i Sveti Simon-monah, poznatiji kao kralj Stefan Prvovencani, koji su postavili temelj srpske duhovne
i svetovne vlasti, zapocinju sa izgradnjom manastira Žice izmedu 1205. i 1208. godine.Istorija manastira Žice pocela je onog
trenutka kada je sedamanestogodišnji Rastko Nemanjic odlucio da napusti dvor svog oca Stefana Nemanje i posveti se monaškom
podvigu na Svetoj gori Atoskoj. Kao smerni monah, Sava je svojim podvizima pružao primer svetogorskim kaluderima. Božijom
blagodacu uspeo je da preporodi srpsku zemlju i u duhovnom i u državotvornom pogledu.
Kada se pocetkom XIII veka Sveti Sava vratio sa Svete gore u Srbiju sa moštima svetog mu roditelja Simeona Mirotocivog,
srpska država je bila potresena sukobom izmedu Stefana i Vukana. Pomirivši zavadenu bracu Sveti Sava je zajedno sa Stefanom
odlucio da sagradi manastir Žicu kao srpsku carsku lavru. Mesto na kom se gradio manastir bilo je podjednako udaljeno i od
Carigrada i od Rima, što je Božijom pomocu znacilo da je Srbija na raskršcu izmedu pravoslavnog Istoka i rimokatolickog Zapada.
Crkva u manastiru Žici koja je posvecena Hristovom Vaznesenju (Sveti Spas) gradena je oko dvadeset godina. Crkva je kao celina
predstavljala ne samo manastirski hram vec i katedralu prvog srpskog arhiepiskopa. U gradenju crkve uocavaju se novine u odnosu
na hramove iz vremena Stefana Nemanje.
